Poetry – Give Me Freedom!
Free my soul
detained under the sight
of society
prisoned behind the bars
of question marks
Though, death is
not in my control
but set me free
to live
poetry
ਕਵਿਤਾ – ਮੈਨੂੰ ਦਿਓ ਆਜ਼ਾਦੀ!
ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਰਜੇ ਸਮਾਜ ਦੀ
ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰਬੰਦ
ਸਵਾਲਾਂ ਦੀਆਂ ਸੀਖਾਂ ’ਚ
ਘਿਰੀ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਨੂੰ
ਦੇਵੋ ਆਜ਼ਾਦੀ\
ਮੌਤ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਵੱਸ ’ਚ ਨਹੀਂ
ਪਰ ਦਿਓ ਆਜ਼ਾਦੀ ਜਿਓਣ ਦੀ
कविता – मुझे दो आज़ादी !
तुम्हारे गढ़े समाज कीनज़रों में नज़रबंदसवालो की सलाखों मेंकैद मेरी रूह कोदे दो आज़ादी मौत तो मेरे बस में नहींमुझे दे दो जीने की आज़ादी चाहे मुंडन करवा लूंया हो जाउूं जटाधारीदे दो आज़ादीअपना सर बचाने की घुमूं नंग-धड़ंगदिखावे के सजावटी कपड़ों सेकर दो आज़ाद मुझे मर्दऔरत याकुछ और हो जाउूंदे दो आज़ादीलिंग-मुक्त हो जाने …
ਖ਼ੁਮਾਰੀ
ਕਿਉਂ ਅਹਿਸਾਸ ਦੀ ਤੰਦਜੁੜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿਸੇ ਨਾਲਜਦੋਂ ਵੀ ਜ਼ਹਿਨ ਵਿਚ ਆਉਂਦੈਇਹ ਸਵਾਲ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਉਸਦੇ ਹੋਂਠਆਪ-ਮੁਹਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇਖੁੱਲਦੇ, ਬੰਦ ਹੁੰਦੇਫੇਰ ਖੁੱਲਦੇਬੇਅੰਤ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਛੋਂਹਦੇਅਨੰਤ ਦੁਆਰ ਖੋਲਦੇ ਫੈਲ ਜਾਵੇ ਸੁੰਨ ਚੁਫੇਰੇਨਾ ਸੁਣੇ ਕੋਈ ਆਵਾਜ਼ਨਾ ਕੋਈ ਸ਼ੋਰ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਦਾਬੱਸ ਦਿਸਦੇ ਰਹਿਣ ਹੋਂਠ ਅਣਭੋਲ ਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇਵੱਖ-ਵੱਖ ਆਕਾਰ ਬਣਾਉਂਦੇਅੱਖਾਂ ਰਾਹੀਂ ਰੂਹ ਵਿਚ ਉਤਰਦੇ ਜਾਂਦੇਗੱਲਾਂ ਨਾਲੋਂ …
ਗੀਤ: ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਗੀਤ
ਪੰਛੀਆਂ ਦੇ ਬੋਲ ਸੁਣਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾਂ।ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਗੀਤ ਬੁਣਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾਂ। ਬੜਾ ਸੌਂ ਲਿਆ, ਜਾਗਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਹੋ ਗਿਆਨਹੀਂ ਪਰਤ ਕੇ ਆਉਣਾ, ਇਹ ਪਲ ਓਹ ਗਿਆਹਰ ਘੜੀ ਵਿਚ ਪਿਆਰ ਉਣਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾਂਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਗੀਤ ਬੁਣਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾਂ ਨਾ ਤਖ਼ਤ ਦਾ, ਨਾ ਤਾਜ ਦਾ, ਨਾ ਫੌਜ ਦਾਮੈਂ ਤਾਂ ਮਾਲਕ ਹਾਂ ਬੱਸ ਅਪਣੀ ਮੌਜ ਦਾਸੱਚ ਦੇ ਰਾਹੋਂ …